Hayat – Engin Geçtan

  • İnsanlar, birbirlerine kendi senaryoları doğrultusunda roller verip, karşısındakilerden bu rolleri gerçekleştirmesini bekler oldular. Sonuç, düş kırıklıkları, kızgınlıklar ve kendimizden kaynaklandığını bir türlü kavrayamadığımız yalnızlık.
  • Bir insanın birden fazla maskesi olabilir. Çalışırken kullandığı maske, evdeki maskesinden farklıdır.
  • Hayatını beğenilme üzerine kuran insanların derininde çoğu zaman dışarıdan fark edilemeyecek kadar iyi maskelenmiş bir depresyon yaşanır.
  • Günümüz  dünyasında ‘’mışçasına ilişkiler’’ salgın halinde, insanlar birbirlerine ulaşamaz, birbirlerini hissedemez haldeler.
  • Bir insana karşı tavır alabilirsiniz ya da kızıp aşağılayıcı sözlerle onu incitebilirsiniz, hatta fiziksel saldırıda bulunup hastanelik edebilirsiniz, ama onun varlığını yok farz ettiğinizde ona katlanılması en zor duyguyu yaşatırsınız : ‘’Hiçlik.’’
  • Kendilerine ayıracak vakit bulamamaktan yakındıkları halde, pazar günü geldiğinde ne yapacağını bilemeyen insanların sayısı o kadar çok ki.
  • İnsanın iç dünyasındaki kargaşa, her zaman, dış dünyanın kargaşasından daha ürkütücüdür.
  • İnsanlar denizin dalgaları gibi gelir, gider. Bir gözyaşı, bir ağıt, derken özlem dolu gözlerimizden silinip yok olurlar.

Geçtan, E. (2002). Hayat. İstanbul: Metis Yayınları.

 48 total views