Dostoyevski dünya edebiyatının en büyük ve önemli yazarlarından biridir. Eşsiz eserler bırakmıştır, Beyaz Geceler de bu eserlerden biridir. Hayalperest ve yalnız bir adamın kendisi gibi yalnız olan bir genç kız ile karşılaşması ile başlayan tuhaf bir aşk hikayesini konu alan Beyaz Geceler adlı bu eserde
İşaretlediğim bazı kısımlar şöyledir:
- Gökyüzü yıldızlarla öylesine kaplı, öylesine parlaktı ki insan kendine, bu gökyüzünün altında nasıl olup da öfkeli ve kaprisli insanların yaşayabildiğini sormadan edemiyordu.
- Eskiden bildiğimden daha çok şeyin farkındayım, en iyi yıllarımı bir hiç uğruna yitirdiğimi biliyorum! Bunun bilincinde olduğum için daha çok acı çekiyorum.
- Beni kendimle ne kadar uzun süreliğine barıştırdığınızı biliyor musunuz?
- İdealler parçalara ayrılmıştır, tozlara karışmıştır, başka bir hayat yoksa, o zaman bu parçalardan oluşturursun bu hayatı.
- Kendi kendime soruyorum: Nerede hayallerim? Kafamı sallıyorum, yıllar nasıl da uçup gitmiş diye! Ve sonra yine bir soru kendine. Gelip geçen yıllarda ne yaptın? En güzel yıllarını nereye sakladın? Yaşadın mı yaşamadın mı?
- Neden hiç kimse birbirine kardeş gibi davranmaz?
- İnsan, duvara konuşmadığını biliyorsa, neden yüreğinde olanı hemen ve doğrudan dile getirmez?
Dostoyevski, F. M. Beyaz Geceler. İstanbul: Koridor Yayıncılık.
204 total views