Kitaptan işaretlediğim bazı kısımlar:
- Sessizce konuşmanın ustasıydım, büyün hayatımı sessizce yaşadım. İçimde sessiz sedasız kaç tragedya yaşadım!
- ‘’ Temiz kalplerin’’ körlüğü vardı.
- Evet hakikati söylerim, hakikatle yüzleşmekten korkmuyorum: haksız olan o.
- Çok büyük sıkıntılar çekildiğinde sürekli uyumak istenir. Ölüm mahkumlarının son gece çok derin uyudukları söylenir. Böyle de olmalı, çünkü doğaya uygun olanı bu; yoksa sinir sistemi çöker…
- Ben ahlak bakımından titizimdir.
- Bana karşı dürüst olmalıydı, sevmekse tam olarak sevmek, bakkalı sever gibi değil.
- Bir başına insanlar ve çevrelerindeki sessizlik; alın size dünya! ‘’Ey insanlar, sevin birbirinizi’’
Dostoyevski, F. M. Uysal Kız. İstanbul: Oda Yayınları.
229 total views, 1 views today