Jorge Luis Borges – Kum Kitabı

Kısa fantastik  öykülerden oluşan bu kitap Borges’in en bilinen kitaplarından biri olmuştur.

Kitaptan işaretlediğim yerlerden bazıları şöyledir:

  • Belki düş görmeyi bir yana bırakacağız, belki de bırakmayacağız. Ama başka görevlerimiz arasında bizim gerçek görevimiz, evreni, doğmuş olmayı, gözlerle bakmayı ve soluk almayı kabullendiğimiz gibi düşü de kabul etmemiz.
  • Gerçekte, uykudan uyanıp da kendi kendisiyle karşılaşmayan insan yoktur.
  • Ölmeden birkaç gün  önce hepimizi yanına çağırmış ve şöyle demişti: ‘’Çok yaşlı bir kadınım ben, ağır ağır ölüyorum, bu herkesin başına gelecek, böylesine olağan, herkesin başına gelen bir şey için kimse üzülmesin.
  • Bir Yunanlı, dünün insanı bugünün insanı değildir, demiş.
  • Birbirimize sarılmadan ayrıldık. Ertesi gün ben gitmedim. Herhalde o da gitmemiştir.
  • Zaten söylediklerimiz her zaman kendimize uymaz.
  • Ben ödleğin tekiyim; mektup bekleme sıkıntısı çekmemek için ona adresimi vermedim.
  • Birisi öldüğünde neler duyarsak onları duydum ben de: daha yakın olmamaktan duyulan artık yararsız bir pişmanlık.
  • Bir açıklamada bulunayım. Bir şeyi görebilmek için onu anlamak gerekir. Koltuk insan bedenini, eklemlerini ve tüm organlarını önceden kabullenir; makas da kesme eylemini. Bir lamba ya da bir taşıt için ne demeli? Bir vahşi, misyonerin İncil’ini algılayamaz; bir gemi yolcusu, halatları tayfaların gördüğü gibi göremez. Evreni gerçekten görebilmiş olsaydık belki onu anlardık.
  • Ve de bir çocuk dünyaya getiriyor.
  • Bir tek çocuk mu?  diye sordum.
  • Evet. Tek bir çocuk. İnsan türünü çoğaltmak doğru olmaz.

Borges, J. L. Kum Kitabı. İstanbul: İletişim Yayınları.

 216 total views,  2 views today

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir